De onvoorspelbare muziek van Andrew Bird bereikt een nieuw hoogtepunt op 'My Finest Work Yet'.

De onvoorspelbare muziek van Andrew Bird bereikt een nieuw hoogtepunt op 'My Finest Work Yet'.

Als vierjarig jongetje had Andrew Bird voor het eerst een viool in zijn handen. En hoewel je in zijn muziek allerlei instrumenten terug hoort, is de viool toch wel altijd een rode draad gebleven. Dat hij klassiek geschoold is, hoor je duidelijk terug in zijn muziek.

Maar door het vioolspel af te wisselen met bijvoorbeeld een tokkelend gitaartje of dromerig klokkenspel, geeft hij er een heel eigen draai aan. Eén van zijn belangrijkste instrumenten is zijn mond. Als hij zijn lippen tuit en melodisch begint te fluiten, weet je niet wat je overkomt. 

 


Opmerkingen moeten worden goedgekeurd voordat ze worden gepubliceerd

Deze site wordt beschermd door recaptcha en het privacybeleid en de servicevoorwaarden van Google zijn van toepassing.