Mary Chapin Carpenter - Dirt and the Stars (2 LPs)

De liedjes van Mary Chapin Carpenter zijn als zwart-witfoto’s in verweerde lijstjes. Je ziet ze ook bijna voor je, in bijvoorbeeld het nummer Old D-35, waarin ze warme herinneringen koppelt aan een oude westerngitaar en eigenlijk alles wat geweest is en niet meer terugkeert.

Carpenter is een vertrouwde countrystem en een groot liedschrijver met een lange staat van dienst, en met successen in de jaren negentig. De laatste jaren werkt ze meer op de achtergrond, maar ze brengt gestaag nieuw werk uit. Bescheiden maar groots, en dat is ook The Dirt and the Stars.

Dat merk je vooral als je de plaat herhaaldelijk afspeelt. De op het eerste gehoor misschien wat kabbelende liedjes krijgen steeds meer kleur en reliëf, zoals het natuurlijk hoort bij goede songs. Carpenters stem is warm en amicaal. Ze zweeft niet ergens ver boven je met kunstige vibrato’s of moeilijke countrysnikken, maar staat naast je, om je haar poëtische teksten rechtstreeks in te fluisteren.

Prachtig is It’s OK to Be Sad, waarin de zangeres, die lang werd geplaagd door depressies, diep gevoeld verdriet probeert te verwoorden op eigenlijk wonderlijk opgewekte muziek. Wat moet je met goedbedoelde adviezen van vrienden die zeggen dat het prima is om verdrietig en soms eenzaam te zijn, vraagt ze zich af. Gevolgd door deze regels: ‘Instead of breaking I’m hoping/ the cracks beginning to spread/ is me breaking open.’  © Volskrant / Robbert van Gijssel

Genre: Folk